Bolshie Koty (Бопшие Коты) en Irkutsk (Нркутск)
26 augustus 2011 - Irkutsk, Rusland
In de stromende regen ben ik dinsdag met de boot vanuit Irkutsk naar het Baikalmeer gevaren. Het Baikalmeer is niet alleen het grootste maar ook het diepste meer van de wereld (tot ca. 1800 meter diep) en tevens het koudste. Het is 636 km lang en 79 km breed. Door de enorme diepte van het meer heeft het een enorm hoeveelheid water; het bevat ca. 20% van de zoetwatervoorraad van de wereld, net zoveel als de 5 grote meren van Noord-Amerika samen! In het meer leven een aantal diersoorten die uniek zijn de wereld. Bekend is de Bajkalrob, de enige zoetwaterrob van de wereld. Helaas heb ik die niet gezien!
De boot betrof een snelle hydrofoil en buiten zitten was door het weer en het soort boot dus helaas niet mogelijk. Aangekomen op het Baikal krijg je wel gelijk een goede indruk van de grootsheid van het meer, het is echt enorm. Ik heb een homestay gereserveerd met volledig pensioen in Bolshie Koty, een zeer klein gehucht aan het meer, op ca. 1,5 uur varen vanaf Irkutsk. In het gehucht wonen ca. 50 mensen permanent. Het dorp is alleen per boot te bereiken of in de winter via het ijs; er zijn geen wegen. Ik ben te gast bij Nadya en haar man. Omdat het voor Siberische begrippen al aan het eind van het seizoen is, zijn er nog nauwelijks gasten. Tussen de regenbuien door heb ik nog tijd om het gehuchtje wat te verkennen en naar het uitkijkpunt over het dorpje te klimmen. Bolshie Koty was in de vorige eeuw nog een goudwinplaats, maar helaas is deze thans al uitgeput (da’s nou jammer). In het dorpje staan nog prachtige oude houten huizen uit vroeger tijden.
Woensdag is het gelukkig schitterend weer en ben ik er klaar voor om een lekker stuk te gaan wandelen langs het Baikalmeer. Vanuit het dorpje loopt er een trail naar het volgende dorpje. De trail maakt deel uit van het grotoe Baikal Trail. Sinds enkele jaren zijn vrijwilligers bezig om de Great Baikal Trail rondom het gehele meer aan te leggen en daar waar nodig te voorzien van voorzieningen als trappen, bewegwijzering, etc.... Dit gaat dus een LAW van ca. 2000 km worden. Naar het schijnt is thans ca. 1000 km redelijk ontgonnen. Ik loop ca. 4,5 km heen en dezelfde weg weer terug, er is helaas geen rondje via de binnenlanden terug. Aan het eind van de dag vaar ik met dezelfde hydrofoil naar Listvyanka. Dit dorp is al in 1773 gesticht als postagentschap en ligt aan het begin van de rivier de Angara. Ook hier verblijf ik een guesthouse dat vanuit de vallei waar het ligt, een prachtig uitzicht heeft op het Baikalmeer.
Hoewel ik mijn beoogde reisgenoot Andy soms nog mis ontmoet ik interessante en aardige mensen onderweg. Zo ging ik donderdagavond even een hapje eten. Het restaurant was nagenoeg leeg op Vladymir na. Hij zat in een hoekje van het restaurant en toen hij hoorde dat ik om de Engelstalige kaart willen hebben, moet ik beslist bij hem aan tafel komen zitten. Zijn doel was duidelijk, de Engelse lessen van school waren diep weggezakt en waren nodig toe aan een opfrisbeurt. Hij is 21 jaar oud en met horten en stoten vertelt hij dat hij werkt als belader van vrachtwagens. Zijn grootste passie is echter Thais kickboxen, volgens hem ook in Nederland een belangrijke sport. Volgens zeggen is hij kampioen van de regio (Siberië?), de stap naar een nationaal kampioenschap wil hij nog maken. Of hij zijn doelstelling van de avond om zijn Engels wat op te krikken is bereikt weet ik niet, opeens is hij vertrokken naar zijn training!
Vandaag breng ik nog de dag door in Irkutsk om vanavond op de TransMongoliëExpress te stappen. Hiermee sluit ik ook 2 weken in Rusland van mijn reis af, een prachtige kennismaking met dit immense land. Op naar Mongolië! Met trein #362 richting Ulaan Bator, de hoofdstad waar ik zondagochtend vroeg zal aankomen. Vanaf nu geen luxe privé coupes meer, maar gezellig tussen de Mongoolse handelaren en andere reizigers. Ook dat wordt vast een prachtig avontuur.
Je moeder is een dag bij mij geweest gezellig.
groetjes Tante Joke.
Mooie avonturen man!
We volgen je verhalen en je mooie foto's met veel plezier en belangstelling. Geweldig allemaal. Je doet veel geweldige indrukken op daar en dat alleen is al de moeite waard.
Geniet ervan daar en goede reis (счастливого пути!).
Tanja en Lex.
Weer of geen weer je verhalen blijven leuk! Je maakt zo te lezen heel wat mee. Heel veel succes met de rest van je reis.
groetjes Marga.
weer, Een mooi reisverslag schrijf je Ik lees het alle dagen.
Ver weg ben je, als je er maar van geniet.wel jammer dat Andy niet bij je is ,Berichtjes sturen is niet mijn dagelijkse werk.
Alle goeds en groeten van mij Mama
Vind het onwijs leuk om je verhalen te lezen! Veel plezier in de trein. Schitterend om daar te wandelen...groet, Margreth
wat maak je veel mee, zeg. En dat in zo'n korte tijd. Super! Ik ben benieuwd naar je avonturen in Mongolië, zeker als het lijkt op het verhaal in The Story of the Weeping Camel!
Groetjes, Rianne
Wat leuk om je verslag te volgen en de mooie foto's daarbij. We zijn ook erg benieuwd wat Mongolie je gaat brengen. Een goed vervolg van je reis!
Groetjes van Peter en Pieterke
Keek zojuist voor de eertse keer even snel door je blog heen. Zie dat ik aardig wat gemist heb tijdens onze vakantie, dus ik heb nog wat te lezen! Maar wat ik zo snel zag op de foto's was indrukwekkend. Ik hoop dat je verder nog een fijne reis hebt!
Groetjes,
Martijn en Brigita
De smog van Ulaan Bator omgeruild voor het groen van Terelj National Park in Mongolië??!!
Vandaag lekker op een wild paard aan het galopperen geweest over de eindeloze vlakte in het Terelj National Park???
Na ruim 2 weken is nu ook ons gebabbel met vriendje Skype en de 06-mobiel-netwerk-bereikbaarheid verleden tijd, ja, nu ben je behalve een stipje op google-earth ècht weg…
Hoe bevalt het nomaden-bestaan? Het trekken van yurt naar yurt, de geur van mensenzweet, houtkachel, gedroogde dierenhuiden, warme paardenmelk, verse boterthee, schapenvlees en natuurlijk de Mongoolse wodka??!! Wist je dat Terelj ook het thuis is van de grote bruine beer…???!
Voor nu slaap lekker in een oase van ruimte en rust in je yurt!
Сайхан амраарай
x
ps laatste nieuws: ik heb onze magere kikker achter de groene container in overleg met Peter (en kikker) verhuisd naar de vijver van Peter... :-)
ps gaat het weer beter met de spetterpoep-explosies??!! :-) paardenmelk schijnt hier goed voor te zijn! (echt waar)
Ik zie dat buurvrouw Bas het gras voor de voeten wegmaait. Nu verklapt ze je avonturen met Bruintje Beer en het grote Mongoolse boter-kaas-en-eieren. Maar goed. Je bent weer lekker op pad.
Veel plezier!
Ik ben nu zelf ook ingestapt in jouw reis via dit moderne medium. Tot nu toe heb je me geweldige dingen laten zien.
Wat is dat meer diep zeg! Ik leer veel van je verhalen. Ik kijk uit naar je volgende bericht.
Groetjes, Corrie F.